Program:

4.11.2024 _ poniedziałek

• 19:00 _ Teatr Stary
  „Ostatnie solo K.” _ Ryszard Kalinowski / Lubelski Teatr Tańca (Polska) _ 45 min
• 20:00 _ Spotkanie z Artystą

5.11.2024 _ wtorek

• 19:00 _ Teatr Stary
  Double bill: „Gorgona” _ Paulina Wycichowska (Polska) / „Sybillewo” _ Ewa Wycichowska (Polska) _ 60 min
• 20:15 _ Spotkanie z Artystkami

6.11.2024 _ środa

• 19:00 _ Centrum Kultury w Lublinie _ Sala Widowiskowa
  „Zaklinanie słońca” _ Plastforma Project (Białoruś / Polska ) _ 70 min
• 20:30 _ Spotkanie z Artystami

7.11.2024 _ czwartek

• 12:00 _ Liceum Ogólnokształcące
  „Where the Boys Are” _ Yotam Peled and the Free Radicals (Niemcy) _ 40 min
• 13:00 _ Spotkanie z Artystami
• 19:00 _ Centrum Spotkania Kultur _ Sala Operowa
  „HEROS – wieczór w czterech aktach: Sh-Boom!, Three, Boulevard of Broken Dreams, Daily Hero” _ Introdans (Holandia) _ 100 min (z przerwą)
  *Uwaga: w spektaklu „Sh-Boom!” występują elementy nagości

8.11.2024 _ piątek

• 12:00 _ Liceum Ogólnokształcące
  „Where the Boys Are” _ Yotam Peled and the Free Radicals (Niemcy) _ 40 min
• 13:00 _ Spotkanie z Artystami
• 19:00 _ Centrum Kultury w Lublinie _ Sala Widowiskowa
  Double bill: „Рух Oпору / Ruch Oporu” _ Maciej Kuźmiński Company (Polska/Ukraina) / „étude des hommes” _ Vandeutekom Collective (Holandia) _ 45 min
  *Uwaga: w spektaklu „Рух Oпору / Ruch Oporu” występują elementy nagości
• 20:00 _ Spotkanie z Artystami

9.11.2024 _ sobota

• 17:00 _ Galeria Labirynt
  „Bridges / Mosty: choreoLAB” _ Hygine Delimat & uczestnicy LAB-u (Austria/Polska/ Holandia) _ 60 min
• 19:00 _ Centrum Kultury w Lublinie _ Sala Widowiskowa
  „Together Alone: Lost – Invisible Traces” _ Yana Reutova (Czechy) _ 40 min
• 20:00 _ Spotkanie z Artystami

10.11.2024 _ niedziela

• 16:00 _ Centrum Kultury w Lublinie _ Kino
  „MOV(I)E Flow II: Polish Dance Film Showcase & Mentoring” (Polska) – projekcja etiud filmowych oraz spotkanie z Autorami _ 90 min
• 19:00 _ Centrum Kultury w Lublinie _ Sala Widowiskowa
  „Bless the Sound that Saved a Witch like me”_Benjamin Kahn (Francja/Belgia)_40 min *Uwaga: spektakl zawiera elementy nagości, efekty stroboskopowe, dźwięk o wysokim natężeniu
• 20:00 _ Spotkanie z Artystami

11.11.2024 _ poniedziałek

• 17:00 _ Galeria Labirynt
  „House beating” _ Body Architects (Austria/Polska ) _ 60 min
• 19:00 _ Centrum Kultury w Lublinie _ Sala Widowiskowa
  Młoda Generacja _ 60 min
  Jakub Mędrzycki „Moving Lands”
  Izabela Zawadzka „Ni to baba, ni to chłop”
  Berenika Woś „… i od początku”
  Natalia Drozd „Body’s archive”
  Agnieszka Sikorska „Nie miejsce lecz stan”
  Anastasiya Yembulayeva „Przestrzeń, czas, świadomość, miłość i zainteresowanie”

4-9.11.2024 _ Galeria Labirynt
„Bridges / Mosty: choreoLAB” – prowadzenie: Hygin Delimat
Coaching z udziałem studentów z Akademii Muzycznej w Łodzi, Akademii Muzycznej w Katowicach, Akademii Sztuki Fontys w Tilburgu, artystów z Fundacji Sztukmistrze.

9-10.11.2024 _ Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, Sala Baletowa
Masterclass – prowadzenie: Marlena Wolfe, Introdans

9-11.11.2024 _Centrum Kultury w Lublinie / Sale prób
Warsztaty tańca współczesnego:
Poziom początkujący – prowadzenie: Patricia van Deutekom, Yana Reutova, Jakub Mędrzycki
Poziom średnio zaawansowany i zaawansowany – prowadzenie: Patricia van Deutekom, Yotam Peled, Benjamin Kahn

Bilety:

30-50 zł za spektakle w CK, Teatrze Starym i Galerii Labirynt
100-150 zł za spektakle w Sali Operowej CSK
Bilety do nabycia w kasie Centrum Kultury w Lublinie, przy ul. Peowiaków 12 oraz na mstt.pl i ck.lublin.pl

Więcej o wydarzeniach:

„Ostatnie solo K.” _ Ryszard Kalinowski / Lubelski Teatr Tańca (Polska) – 45 min
Koncepcja, choreografia, wykonanie: Ryszard Kalinowski
Dramaturgia: Ryszard Kalinowski, Grzegorz Kondrasiuk
Współpraca techniczna: Grzegorz Polak
Projekcja wideo: fragmenty spektaklu „DC 5861494” w choreografii Hanny Strzemieckiej z 2000 r.
Premiera: 17.06.2017

„Chyba minęły już moje najlepsze lata. Gdy istniała szansa na szczęście. Ale nie chciałbym żeby wróciły. Teraz, gdy mam w sobie ten ogień, już nie. Nie, nie chciałbym, żeby wróciły”
Samuel Beckett „Ostatnia taśma”

Spektakl jest konstelacją odniesień i nawiązań autora i performera: do sztuki Samuela Becketta i postaci Krappa odsłuchującego taśmy nagrywane przez całe życie w każde urodziny, do roli Tadeusza Łomnickiego z drugiej połowy lat 80 XX wieku, wreszcie do swego pierwszego solowego występu w choreografii Hanny Strzemieckiej z roku 2000. Po dwóch dekadach od tego solowego spektaklu pt. „DC 5861494” Ryszard Kalinowski wraca do znanych scen, obrazów i wspomnień. Stawia sobie wiele pytań, „odsłuchując” stary spektakl poprzez swoje ciało, dialogując z obrazem na ekranie i tworząc perspektywę kolejnego spotkania z samym sobą w przyszłości, za kolejne 20 lat.

Double bill: „Gorgona” _ Paulina Wycichowska (Polska) / „Sybillewo” _ Ewa Wycichowska (Polska) _ 60 min
„Gorgona”
Choreografia, reżyseria i wykonanie: Paulina Wycichowska
Muzyka: „Seamoon” Hubert Karmiński
Gorgona – trochę dziewczyna, trochę starucha. Piękna i bestia – kobieta w menopauzie. Kąsa wężowym włosem, podnosi spiżowe ręce, rozpościera skrzydła. Wie i patrzy – widzi. Niesie lęk, powiew Hadesu i śmierci. Uważaj, gdzie patrzysz – może zmienić w kamień. Sama kamienieje pod wpływem spojrzeń. Zwyciężona, nadal patrzy.
„Sybillewo”

Kreacja artystyczna: Ewa Wycichowska
Reżyseria i choreografia: Pauliny Wycichowskiej
Muzyka: Jeff Gburek
Reżyseria światła: Maciej Fincel
Wideo: Daniel Stryjecki na bazie materiałów archiwalnych Ewy Wycichowskiej oraz otwartej biblioteki NASA
Prapremiera: 29 listopada 2019 na Scenie Wspólnej w Poznaniu
Produkcja: I Mind The Step – Paulina Wycichowska; Izabella Nowacka – Fundacja na Marginesie
Współpraca: Park Rekreacyjno-Sportowy FairPlayce
Sybillewo to miejsce poza czasem.
Przebywa tam Ona: Sybill-Ewa, która była-będzie wszystko widząca i wiedząca.
Kto ma odwagę odwiedzić Ją w Jej Jaskini?
Co było-będzie tam wypowiedziane?
„W rymie zdradnej płynności jest siła:
Sybilla stara, co w sieniach mych dziadów.
Siadała jadać, pomnę, że mówiła:
By strzec się echa-słów, i winogradów upajających nie tykać nad miarę.”
C.K. Norwid, Quidam. VI Zwitek pierwszy, w. 117-121

„Zaklinanie słońca” _ Plastforma Project (Białoruś / Polska ) _ 70 min
Choreografia: Inna Aslamova i tancerki
Dramaturgia: Joanna Leśnierowska
Etnomuzykolog: Irena Kotvitskaya
Śpiewaczka: Irena Katvitskaya/ Irina Kotko
Taniec: Yauheniya Nikalaichuk, Volha Skvartsova, Beata Mysiak, Inna Aslamova, Olesya Seraya/ Agnieszka Sikorska
Światło: Sam Davydzenka
Wideo i soundscape: Uladzimir Maliukov
Kostiumy: Aliaksandra Anisim
Kierownik projektu: Maria Huts
Premiera: 02.03.2024
Koprodukcja: Plastforma / Lubelski Teatr Tańca – Centrum Kultury w Lublinie
Wsparcie rezydencyjne: Most+, 4culture, Centrum Kultury w Lublinie
„Zaklinanie słońca” to multidyscyplinarny projekt, który łączy tradycje etniczne, taniec współczesny, design dźwięku, technologię wizualną oraz elementy interaktywne. Jest efektem artystycznego laboratorium etnomuzykolożki Ireny Kotvitskiej oraz tancerek.
Poprzez badanie niematerialnego dziedzictwa kulturowego Białorusi oraz identyfikowanie kodów kulturowych zespół artystyczny połączył tradycje proto-Białorusinów ze sztuką współczesną. Inspiracją były takie kody rytualne, jak magia podobieństwa, geometria sakralna, wymiana sakralna oraz kod śmiechu. Śmiech jako energia przekształca się w utwór muzyczny, mający na celu zniszczenie starych więzi i powitanie nowego życia.

„Where the Boys Are” _ Yotam Peled and the Free Radicals (Niemcy) _ 40 min
Choreografia: Yotam Peled
Performerzy: Nicolas Knipping, Andrius Nekrasoff
„Where the Boys Are” to spektakl stworzony z myślą o młodszej publiczności (13+), który w zabawny sposób bada przecięcie tańca i sztuk walki. Analizując i rekonstruując język różnych praktyk walki, dwójka performerów przekształca arenę sportową w strefę czułej i intymnej interakcji, ukazując różne spojrzenia na relacje między młodymi mężczyznami.
Produkcja w ramach explore dance – Netzwerk Tanz für junges Publikum powstała we współpracy takich instytucji jak: fabrik moves Potsdam, Fokus Tanz / Tanz und Schule e.V. Munich, K3 | Tanzplan Hamburg oraz HELLERAU – Europejskie Centrum Sztuki w Dreźnie. Wsparta przez: TANZPAKT Stadt-Land-Bund oraz DIEHL+RITTER/TANZPAKT RECONNECT ze środków Pełnomocnika Rządu Federalnego ds. Kultury i Mediów w ramach inicjatywy NEUSTART KULTUR Hilfsprogramm Tanz, Departament Kultury i Mediów Wolnego i Hanzeatyckiego Miasta Hamburg, Departament Kultury Miasta Monachium i Bawarskie Stowarzyszenie Tańca Współczesnego ze środków Ministerstwa Edukacji i Kultury Bawarii, Miasto Poczdam, Ministerstwo Nauki, Badań i Kultury Landu Brandenburgia oraz Saksońskie Ministerstwo Nauki i Sztuki i Miasto Drezno.

„HEROS – wieczór w czterech aktach: Sh-Boom! / Three / Boulevard of Broken Dreams / Daily Hero” _ Introdans (Holandia) _ 100 min (z przerwą)

7 listopada – po raz pierwszy w Polsce – zobaczymy znakomitą holenderską kompanię taneczną Introdans, która przyjedzie do Lublina ze swoim najnowszym programem zatytułowanym „HEROES”. To wieczór w czterech aktach autorstwa światowej sławy choreografów: Sol León, Paul Lightfoot, Robert Battle, Inbal Pinto i Regina van Berkel .
O programie:
W dzisiejszych czasach na portalach społecznościowych wszyscy wydają „BOHATERAMI”. Ale kim są nasi prawdziwi bohaterowie i prawdziwe bohaterki? W programie „HEROES” Introdans skupia się na tym temacie w szeregu pełnych energii i porywających choreografii autorstwa piątki choreografów, z których każdy wnosi własny, unikalny głos. „Krótko mówiąc, to bardzo zróżnicowany program z prezentacjami tanecznymi, które różnią się stylem – od wysoce wirtuozerskich i akrobatycznych, po liryczne i poetyckie” – mówi dyrektor artystyczny Roel Voorintholt.

O Zespole:
Od ponad 50 lat Introdans inspiruje ogromną ilość osób do odkrywania sztuki tańca – z sercem, duszą i mistrzowskim rzemiosłem. Ich repertuar, na czele z wybitnymi twórcami i twórczyniami tańca, jest rozpoznawalny międzynarodowo i przeznaczony zarówno dla dorosłych, jak i młodszej publiczności. Grupa łączy dziedzictwo tańca z innowacyjnymi kreacjami. Ich nowoczesne style odpowiadają na szerokie gusta, a spektakle są skierowane do zróżnicowanej publiczności. Introdans wykorzystuje sztukę tańca, by łączyć ludzi z ich własną wyobraźnią i tanecznym potencjałem. Każdy może tańczyć, a emocje stają się namacalne, tworząc bogate doświadczenie. Introdans porusza!
TRAILER: https://youtu.be/Yyg3cQopScU

Program wieczoru:
„SH-BOOM!” / Sol León i Paul Lightfoot
Praca z 1994 roku to jedno z wcześniejszych dzieł duetu León&Lightfoot, związanego wcześniej z Nederlands Dans Theater. Inspiracją do spektaklu były satyryczne, czarno-białe rysunki hiszpańskiego malarza Francisco de Goi. Podobnie jak w ich późniejszych, wspaniałych i uderzających pracach, także w tym arcydziele León i Lightfoot mistrzowsko łączą mroczne aspekty życia (ironia) z tymi jasnymi (humor). „SH-BOOM!”, osadzone w rytmach popularnych piosenek z lat 30. i 40. XX wieku, przenosi nas do teatralnego labiryntu luster, gdzie damy tańczą w ekstrawaganckich sukniach, a panowie stoją – dosłownie – ubrani tylko w bieliznę.
choreografia: Paul Lightfoot and Sol León
taniec: Ruben Ameling, Giuseppe Calabrese, Yuma Funai, Hayden Idrus, Alberto Tardanico, Federico Tosello, Elisa Rudolf, Demi Verheezen, Angelica Villalon
muzyka: The Ink Spots If I didn’t care en Do I Worry?, Stan Freberg John and Marsha, Turner Layton & Clarence Johnstone S’posin’, Olavi Virta Sininen huvimaja (Blue Pavilion), Arturo Cuartero Nana a luisito, The Mills Brothers Sixty Seconds Got Together, Vera Lynn Auf Wiederseh’n, Sweetheart, Stan Freberg Sh-Boom
scenografia i projekt kostiumów: Paul Lightfoot and Sol León
reżyseria świateł: Tom Bevoort
wykonanie kostiumów: Hermien Hollander
prowadzenie prób: Valentina Scaglia and Jorge Nozal
repetytor: Jorge Pérez Martínez and Diane Matla
czas: 25 minut
światowa premiera: 24.06.1994, Haga
premiera Introdans: 22.06.2023, Arnhem
*Uwaga: w spektaklu „Sh-Boom!” występują elementy nagości

„Three” / Robert Battle
Choreografia autorstwa Roberta Battle’a, byłego dyrektora artystycznego Alvin Ailey American Dance Theater. „Three” to zabawna i pełna energii kompozycja, w której trzech mężczyzn angażuje się w „mięśniową jam session” – prowadzącą do niepohamowanych, czasem niemal spazmatycznych ruchów, które jednak wykonywane są z wielką precyzją, na granicy niemożliwości. Spektakl chwilę po premierze w 2016 roku zdobył nagrodę „Swan” dla Najbardziej Imponującej Produkcji Tanecznej – najważniejszego wyróżnienia choreograficznego w Holandii. W werdykcie jury czytamy: „Jeszcze nigdy jury nagrody Swan nie widziało tak udanego połączenia hip-hopu, breakdance’u i tańca współczesnego. Każda chwila jest klarowna, a fizyczne umiejętności wykonawców są niesamowite; ten występ tętni radością i niespotykaną koncentracją”.
choreografia: Robert Battle
taniec: Ruben Ameling, Federico Tosello, Vincenzo Turiano
muzyka: Eleventh Hour Beat Box Battle, Art of Noise Fairlight-In-The-Being, Taiko
perkusja: Music of Japan Great Taiko Drum Solo, Les Tambours du Bronx Aquapella
projekt kostiumów: Robert Battle we współpracy z Marleną Wolfe
reżyseria światateł: Joshua Paul Weckesser
kostiumy: Merlijn Koopman
kierownik baletu: Jorge Pérez Martínez, Marlena Wolfe
czas: 10 min
światowa premiera: 12.02.2010, Chicago
premiera Introdans: 12.02.2016, Arnhem

„Boulevard of Broken Dreams” / Inbal Pinto (premiera Introdans)
Izraelska choreografka Inbal Pinto przygotowała nową wersję swojej szeroko cenionej choreografii „Fugue” (2018) specjalnie na potrzeby programu HEROES. Nowa wersja nosi tytuł „Boulevard of Broken Dreams” (z ang. bulwar zniszczonych marzeń). Pinto, prowadząc refleksję nad przeszłością, utraconymi światami, bliskimi osobami i wspomnieniami, które rezonują niczym odległy wewnętrzny głos, maluje w tej melancholijnej, a zarazem ciepłej choreografii spektrum barw i uczuć. Humor, choć subtelny, jest zawsze obecny w jej pracach. Unikalne i osobliwe utwory są jednak przede wszystkim poetyckie i często tajemnicze. Jak mówi Roel Voorintholt, dyrektor artystyczny Introdans: „Przypominają małe wiersze, w których każde słowo, każdy ruch ma znaczenie”.
choreografia: Inbal Pinto
taniec: Ruben Ameling, Carlota Batalla Carbonell, Mark van Drunick, Alberto Tardanico, Federico Tosello, Demi Verheezen, Angelica Villalon, Léa Visser
muzyka: Maya Belsiztman, Sunday Mix (adaptacja Nocturne Op. 9, No. Chopin), Friday mix, Saturday Mix Vibe (adaptacja Veinte Años Maria Teresa Vera), Birds mix
aranżacja: Maya Belsiztman
scenografia, projekt świateł i kostiumów: Inbal Pinto
prowadzenie prób: Moran Muller
repetytor: Jorge Pérez Martínez
czas: 20 min
światowa premiera: 20.12.2021, Lucerna
premiera Introdans: 20.09.2024, Doetinchem

„Daily Hero” / Regina van Berkel (premiera Introdans)
W choreografii „Daily Hero” (2013) przed imponującym złotym łukiem prezentuje się trupa bohaterów i bohaterek niczym na wybiegu mody. Mozart, Marilyn Monroe, gwiazdy popkultury, a może nieodkryci bohaterowie jutra? Możesz puścić wodze wyobraźni. Regina van Berkel w tej dynamicznej, współczesnej choreografii tańczonej en pointe bada fenomen bohaterstwa. Co sprawia, że ktoś staje się bohaterem lub bohaterką? Czy można zdobyć bohaterstwo, czy jest to ideał, zasada przewodnia, czy może rodzimy się z tym?
choreografia: Regina van Berkel
taniec: Nina Dijkman, Yuma Funai, Nienke Wind, Giuseppe Calabrese, Fabio Falsetti, Jillis Roshanali, Elisa Rudolf, Hayden Idrus, Ruben Ameling, Giuseppe Calabrese, Nina Dijkman, Mark van Drunick, Fabio Falsetti, Yuma Funai, Hayden Idrus, Juliette Jean, Gabriel Parra Guisado, Jillis Roshanali, Elisa Rudolf, Federico Tosello, Vincenzo Turiano, Demi Verheezen, Angelica Villalon, Léa Visser, Mao Ueda, Nienke Wind.
muzyka: Vladislav Delay, fragment z Notke, Vladislav Delay en Graig Armstrong, Kuula (Kiitos), Samuel Dushkin, Sicilienne in E flat major, w wykonaniu Khatia Buniatishvilli i Ivry Gitlis, Pole, Strand Rupert Parkes, Voodoo Mary
projekt scenografi i świateł: Dietmar Janeck
projekt kostiumów: Regina van Berkel
asystent projektanta kostiumów: Ryan Drobner
wykonanie scenografi: Mascha van Vugt
wykonanie kostiumów: Merlijn Koopman
repetytor: Marlena Wolfe
czas: 24 min
światowa premiera: 11.01.2013, Augsburg
premiera Introdans: 20.09.2024, Doetinchem

Double bill: „Рух Oпору / Ruch Oporu” _ Maciej Kuźmiński Company (Polska / Ukraina) / „étude des hommes” _ Vandeutekom Collective (Holandia) _ 45 min

„Рух Oпору / Ruch Oporu”
Taniec, projekt kostiumu, głos: Daria Koval
Choreografia: Maciej Kuźmiński we współpracy z Darią Koval
Reżyseria oświetlenia, dramaturgia, opracowanie dźwiękowe: Maciej Kuźmiński
Muzyka: Max Richter
Wideo, fotografia, grafika: Aleksander Joachimiak
Montaż: Aleksander Joachimiak, Maciej Kuźmiński
Premiera: 21 marca 2023, Korzo Theater, Haga, Holandia
Produkcja: Maciej Kuźmiński Company przy wsparciu MDK Ratusz Zduńska Wola
*Uwaga: w spektaklu „Рух Oпору / Ruch Oporu” występują elementy nagości

Nazywam się Daria Koval, mam 27 lat, pochodzę z miasta Dniepr we wschodniej Ukrainie. Gdy wybuchła wojna byłam w Kijowie […] Myślałam, że nigdy już nie będę tańczyć, bo zdałam sobie sprawę, że taniec nie jest już niczym ważnym. […] Za każdym razem, kiedy tańczę o wojnie i o moim kraju, mam nadzieję, że może choć raz nie będę już czuła tego bólu, albo że wytańczę już wszystko.

W solowej pracy „Ruch Oporu” Maciej Kuźmiński ściśle współpracuje z uchodźczynią z Ukrainy, tancerką Darią Koval, dokumentując głosem i ruchem jej doświadczenia wojenne. „Dla mnie ta praca jest bardzo ważna, ponieważ chciałam opowiedzieć o wojnie z własnej perspektywy i podzielić się swoją osobistą historią” – mówi Daria Koval. Jej intencja zbiegła się z intencją Kuźmińskiego, który, chciał odwołać się do „bezpośredniej wypowiedzi konkretnej osoby, gdyż wojna nie jest abstrakcją, lecz dotyka konkretnych jednostek”.
Od dnia premiery Ruch Oporu prezentowany był ponad 30 razy w 7 krajach. Zdobywając 9 nagród, w tym główne na konkursach Masdanza oraz Solo Dance Contest, „Ruch Oporu” stał się najczęściej nagradzaną pracą Kuźmińskiego.

„étude des hommes”
Choreografia: Patricia van Deutekom
Taniec: Ronja Keultjes, Anna Mikuła
Muzyka: Matteo Myderwyk
Kreacja światła: Remko van Wely
Obsługa techniczna: Jorn Kortooms

W „étude des hommes” (fr. dosł. „studiowanie mężczyzn”) Patricia van Deutekom w towarzystwie dwóch tancerek ze swojego kolektywu bada temat męskości, kobiecości oraz norm zachowań z kobiecej perspektywy i języka ciała. To poszukiwanie fundamentu, opowieści i siły, która kryje się za emocjami zazdrości i samotności oraz reakcjami związanymi z poczuciem przynależności. „etude des hommes” dotyka bratania się i braterstwa, zbliżenia i wzajemnego zrozumienia. To poszukiwanie kodów zachowań i sposobów postępowania oraz równowagi parytetów w umyśle, ciele i charakterze. To spektakl wymagający, dociekliwy, stale przygotowujący się do fizycznej i emocjonalnej próby siły.
Vandeutekom Collective to zmieniający się zespół artystyczny prowadzony przez Patricię van Deutekom. Każda będąca w nim osoba posiada swoją własną siłę, charakter i talent. Produkcje są odważne, surowe, fizyczne, wybuchowe, a jednocześnie wrażliwe, poetyckie i kruche. Kontrast pomiędzy tymi skrajnościami oddaje różnicę między intensywnymi, mocnymi elementami a delikatnością i wrażliwością w pracy oraz występach osób członkowskich kolektywu. Zespół bada ludzkie zachowania oraz wzajemne relacje prezentowanych postaw. To stanowi podstawę dla wymagającej pracy partnerskiej, fizycznych działań na podłodze oraz mocnej tożsamości, które są charakterystyczne dla Vandeutekom Collective.

„Bridges / Mosty: choreoLAB” _ Hygine Delimat & uczestnicy LAB-u (Austria / Polska / Holandia) _ 60 min
„Bridges / Mosty: choreoLAB”
Opieka artystyczna: Hygin Delimat
Uczestnicy/Wykonawcy:
Studentki Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi: Natalia Feret, Malwina Świstoń, Berenika Woś
Studenci Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach: Marcin Szymczak, Wiktor Lacek, Zofia Szczecina, Antonina Dąbrowska
Artyści Fundacji Sztukmistrze z Lublina: Magdalena Chlibiuk Daniel Chlibiuk, Artur Perskawiec

Pokaz pracy wieńczącej intensywny, tygodniowy projekt choreograficzny pod kierunkiem Hygina Delimata, oparty na wspólnym języku ruchowym i oryginalnych strukturach ruchowych odkrytych przez uczestników i uczestniczki podczas warsztatów. Tematyką pracy warsztatowej i pokazu będą spotkania i dialogi w dobie digitalizacji i globalizacji, gdy ludzie odsuwają się od siebie, a proces twórczy, taki jak „choreoLAB”, przypomina o wartości bezpośredniego kontaktu, współpracy i empatii.

Hygin Delimat – choreograf, nauczyciel tańca i producent, przez wiele lat aktywnie działający na scenie austriackiej, a od niedawna w Holandii. Jest założycielem i liderem grupy Body Architects, programu Craft Choreography oraz Mind Culture Podcast. Aktualnie wykłada na kierunkach tańca współczesnego i nowego cyrku na uczelniach w Holandii (Fontys, ArtEZ, Codarts), specjalizując się w floorwork i partneringu.

Częścią wieczoru będą też AUTORSKIE ETIUDY wybranych Uczestników „choreoLABu” wzbogacające pokaz powarsztatowy o wątek osobistych ścieżek i wyborów artystycznych prezentujących je Performerów:

Lien Vandenborne „Czy wolno nam się jeszcze nudzić?”
Projekt, który fizycznie i teatralnie bada, czy w nadmiernie stymulującym kontekście wciąż możliwe jest odczuwanie nudy. Z ekstremalną fizycznością, wywodzącą się ze szczerego stanu znudzenia, Lien Vandenborne zadaje sobie pytanie, czy mamy czas na przetwarzanie bodźców i jak ciało sobie z tym radzi. To zaproszenie, by przyjrzeć się ciału przechodzącemu przez proces, którego wszyscy codziennie doświadczamy.

Lien Vandenborne ma 21 lat i jest studentką Akademii Sztuk Fontys. Studiowała kierunki: taniec współczesny oraz Club & Street Styles, gdzie zdobywała doświadczenie w różnych stylach. Obecnie koncentruje się głównie na pracy nad własną sztuką oraz stylami takimi jak: floorwork, partnering, improwizacja i hip-hop.

Anne Sandee „Do wykonania”
Solowy występ badający, w jaki sposób przez pryzmat płci uczenie się wpływa na nasze indywidualne tożsamości. Spektakl zagłębia się w to, jak przedstawianie tylko jednej opcji lub wąskiego zestawu oczekiwań ogranicza nasz rozwój i wyrażanie siebie. Zadaje krytyczne pytanie: jak rozpoznać te ograniczenia, przełamać cykl i wybrać własną drogę? Poprzez ruch występ kwestionuje normy społeczne i zachęca publiczność do refleksji nad złożonością tożsamości, wolności i drogi do akceptacji swojej wyjątkowości.
Anne Sandee ma 21 lat i pochodzi z Holandii. Jej prace skupiają się na eksploracji opowieści poprzez ruch i zabawę. Jest głęboko zaangażowana w rozwój własnych praktyk twórczych, by za ich pomocą przekazywać emocje, narracje i doświadczenia.
Ana Paula Lemus Payiatsou „Fay”
Etiuda czerpie inspirację z marzeń z dzieciństwa, które artystka przywołuje, aby zbadać uczucie nostalgii i zastanowić się nad emocjami z nim związanymi. W sposób fizyczny ujawnia wpływ tych doświadczeń.
Ana Paula Lemus Payiatsou ma 20 lat, pochodzi z Cypru i Salwadoru, obecnie mieszka w Holandii. Jej praca koncentruje się na emocjach i osobistych doświadczeniach, opierając się na tworzeniu atmosferycznych przestrzeni, które poszerzają granice ciała. Poprzez zanurzenie publiczności w tych eksploracjach, stara się wywołać uczucie dezorientacji i zagubienia.
Fundacja Sztukmistrze, Lublin
„traveller” Daniel Chlibiuk
„…” acro trio MAD: Magdalena Chlibiuk, Artur Perskawiec, Daniel Chlibiuk
Fundacja Sztukmistrze została powołana by podejmować działania na rzecz rozwoju kultury i sztuki nowego cyrku. FS to organizacja pozarządowa, założona w roku 2010, będąc kontynuacją wcześniejszych działań nieformalnej lubelskiej grupy Sztukmistrze. Realizuje projekty pedagogiczne, artystyczne, a także spotkania środowiskowe.

„Together Alone: Lost / Invisible Traces” _ Yana Reutova (Ukraina / Czechy) _ 40 min
Część I „Lost” (Zagubione)
Koncepcja, choreografia: Yana Reutova
Taniec: Olena Korotkova, Anastasiia Pavlovska, Yana Reutova, Anastasiia Reshetnik, Liza Taldykina
Projekt oświetlenia: Pavel Kotlík
Muzyka: Balaklava Blues, Tomáš Kerle
Poezja: Anton Owczinnikow
Recytacja: Olesa Usata
Premiera: 30.9.2023 PONEC – dance venue
Produkcja: Soňa Rizmanová
Producent: Tanec Praha/PONEC – dance venue
Ich historie są różne, ale jedno ich łączy: ucieczka z okupowanego kraju i codzienne zmaganie się z traumą, niepewnością i strachem związanym z byciem uchodźczynią w obcym miejscu. Ich siłą napędową jest kreatywność, zdolność tworzenia i szansa na odnalezienie nowej społeczności – artystycznej rodziny. Pięć ukraińskich tancerek wyrwanych z domów, tu i teraz. Każda z nich jest dla siebie samej, a jednak razem.
Inspiracją były wiersze Antona Owczinnikowa, napisane w Kijowie podczas wojny oraz muzyka kanadyjsko-ukraińskiego zespołu Balaklava Blues, który sprzeciwia się reżimowi Putina.
Część II „Invisible Traces” (Niewidzialne Ślady)
Koncepcja: Yana Reutova
Choreografia: Yana Reutova z tancerzami
Taniec: Jitka Čechová, Žaneta Musilová, Lukas Bliss Blaha
Muzyka: Tomáš Kerle
Scenografia/obiekt: Lucie Podroužková & Štěpán Rubáš
Premiera: 27.5.2023 Žižkovské mezidvorky / Krenovka
Produkcja: Soňa Rizmanová
Producent: Tanec Praha/PONEC – dance venue
Odciski palców, plątanina niewidocznych linii, ukrywająca naszą wyjątkowość i dziedzictwo genetyczne. Niewidzialne ślady, które pozostawiamy nieświadomie w naszym otoczeniu, na rzeczach i ludziach. Nosimy je również na sobie. Inni zostawili je na nas, na powierzchni, ale także wewnątrz jako ulotne dowody przeżytej bliskości. Tworzymy te niewidzialne więzi każdego dnia; jesteśmy ich nośnikami, czasem bezwiednie, czasem z własnej woli.
Czescy wykonawcy: Jitka Čechová, Katy Jabůrková, Žaneta Musilová i Lukas Bliss Blaha współpracowali przy stworzeniu trio zainspirowanego formą baletowego drążka do ćwiczeń, stworzonego przez absolwentów Akademii Sztuk Pięknych, który może przywodzić na myśl odcisk palca.

„MOV(I)E Flow II: Polish Dance Film Showcase & Mentoring” (Polska) – projekcja etiud filmowych oraz spotkanie z Autorami _ 90 min
„Mov(i)e Flow – Polish Dance Film Showcase & Mentoring” to efektywna platforma wspierająca twórców mająca na celu popularyzację polskiego tańca, polskich filmów tańca i filmów eksperymentalnych na międzynarodowym rynku filmowym. Jest także przestrzenią do rozwijania długofalowych działań i partnerstw międzynarodowych w obrębie „kina tańca”.
Idea programu powstała w odpowiedzi na widoczne potrzeby polskich współczesnych twórców filmów tańca, zauważalnie bowiem wzrosła liczba filmów tańca prezentowanych głównie w przestrzeni mediów społecznościowych.
Kompleksowy program Mov(i)e Flow – Polish Dance Film Showcase & Mentoring łączy w sobie ideę konkursu, edukacji, promocji i dystrybucji polskich filmów tańca i filmów artystycznych na międzynarodowych festiwalach filmowych.
Finałowe prace zostaną zaprezentowane w Lublinie podczas 28. Edycji MSTT, a będzie im towarzyszyć spotkanie i rozmowa autorami projektu i wybranych etiud filmowych.

„Bless the Sound that Saved a Witch like me” _ Benjamin Kahn (Francja / Belgia) _ 40 min
Koncepcja, choreografia: Benjamin Kahn
Wykonanie: Sati Veyrunes lub Thi Mai Nguyen
Muzyka: Lucia Ross
Oświetlenie i inspicjentura: Neills Doucet
Asysta dramaturgii: Théo Aucremanne
Konsultacje zewnętrzne: Cherish Menzo
Inżynieria dźwięku: Louis Daurat
Inżynieria oświetlenia: Neills Doucet/Édouard Bonnet
Kostiumy: Carolin Herzberg
Teksty: Benjamin Kahn zainspirowany Pier Paolo Pasolinim, Death Grips, Darek Jerman, MAVI
Produkcja wykonawcza: Les Halles de Schaerbeek, Actoral Marseille
Administracja, produkcja: Léonard Degoulet
Trasy, rozwój: Sandrine Barrasso
Koprodukcja: Klap Maison pour la danse, Charleroi Danse, Les Halles de Schaerbeek
Rezydencja: Festival de Marseille, Centre National de la danse Pantin, Klap Maison pour la danse, Kaiitheater, BUDA Kunstencentrum, Theater Rotterdam
*Uwaga: spektakl zawiera elementy nagości, efekty stroboskopowe, dźwięk o wysokim natężeniu

Krzyk, często utożsamiany z gniewem i chaosem, jest krytykowany, potępiany lub cenzurowany w języku i przestrzeni publicznej. Może być postrzegany jako najszybsza i najgłośniejsza forma osobistej pilności wobec przestrzeni politycznej i publicznej. Niezależnie od tego, czy wyraża złość, przyjemność, ból czy milczenie, jest to potężny i głęboko intymny akt. Wywołuje natychmiastową empatię, która przywołuje nasze najpowszechniejsze i najbardziej instynktowne uczucia. To pęknięcie w czasie i przestrzeni.
Spektakl jest próbą przejęcia tej radykalnej ekspresji i okiełznania jej surowego materiału. W fizycznej i dźwiękowej podróży ten żywotny impuls ma stać się krzykiem alarmowym w kontekście kryzysu geopolitycznego, ideologicznego i ekologicznego, przez który przechodzimy.
Solowy występ Sati Veyrunes „Bless the sound that saves a Witch like me” jest drugą częścią trylogii Benjamina Kahna. Trylogia zdobyła nagrodę w programie TRIO(S) wspieranym przez francuską organizację ochrony praw autorskich SACD oraz francuską instytucję promującą sztukę ONDA. Spektakl „Bless the sound that saves a Witch like me” został zakwalifikowany do programu Aerowaves Twenty24 organizowanego przy wsparciu Unii Europejskiej.

„House beating” _ Body Architects (Austria / Polska ) _ 60 min
Koncept: Hygin Delimat, Schayan Kazemi
Choreografia: Hygin Delimat, Elias Choi-Buttinger
Muzyka: Maria Anna Chlebus, Voland Szekely
Instalacja artystyczna: Andreas Buttinger
Kolektyw artystów interpretuje koncepcje architektury modernizmu i przekształca je w eklektyczny performans. Atletyczna choreografia używa jedynego w swoim rodzaju języku ruchu partnerowania, inspirowanego tańcem ulicznym oraz wrodzoną architekturą ciała. Fizyczne konstrukcje powstają w dialogu z organicznie zmieniającą się instalacją artystyczną. Materiały ciała i drewna podlegają ciągłej manipulacji, razem tworząc tymczasową strukturę przestrzeni. Oryginalna partytura muzyczna jest inspirowana kompozycjami Xenakisa i Cage’a na perkusję i stanowi motor napędowy performansu.
Body Architects to austriacko-holenderska grupa artystyczna specjalizująca się w performansach na styku tańca i sztuk wizualnych. Grupa składa się z artystów ciała integrujących taniec współczesny, partnering oraz breakdance, a także muzyków współczesnych i artystów wizualnych. Grupa ma na swoim koncie wiele udanych projektów artystycznych, zarówno choreograficznych (House Beating, B-Team, Life below water), jak i filmowych (They feel like home). Ponadto, grupa angażuje się w liczne działania na rzecz edukacji i wspierania młodej sceny (platforma performatywna „Craft Choreography”, „Mind Culture Podcast”, projekty europejskie „Viral Visions” i „Playing Bodies”).

Młoda Generacja (Polska) _ 60 min
Pokazy młodego pokolenia polskich choreografów.
Jakub Mędrzycki „Moving Lands”
Choreografia: Jakub Mędrzycki
Występują: Iga Włodarczyk, Zuzanna Strugacz
Muzyka: Marta Forsberg
Czas: 10 min
Dwie performerki poszukują, przekształcają i rozwijają relację między sobą poprzez ruch. Nasze poszukiwania dotyczyły odczłowieczonego sposobu przemierzania przestrzeni i wpływu tego sposobu poruszania się na kompozycję dwóch ciał. To właśnie te dwa ciała reprezentują jedność i odrębność, zależność i niezależność, przyciąganie i odpychanie.
Iza Zawadzka „Ni to Baba, ni to Chłop”
Choreografia: Izabela Zawadzka
Taniec: Sebastian Olczyk
Muzyka, tekst: Marianna Zimińska- Sygietyńska, Tadeusz Sygietyński
Utwór: Bandoska; Wykonanie: Mazowsze; Płyta: Ukochany Kraj
Czas: 5 min
Cicha walka pomiędzy tym, co widzialne, a tym, co ukryte. Przemierzając samotnie granice swojej tożsamości, codziennie zmagamy się z nieuchwytnym pragnieniem, by odnaleźć siebie. Tutaj ruch staje się tu językiem niewypowiedzianych słów, a ciało – przestrzenią, w której kształtuje się inna prawda, ukryta za codziennością. „Ni to Baba, ni to Chłop” to refleksja nad naturą człowieka i jego zmaganiem z własnym wnętrzem i otaczającym światem.
Berenika Woś „… i od początku”
Choreografia: Berenika Woś
Muzyka: Brambles „In The Androgynous Dark”
Czas: 5 min
Etiuda inspirowana zdarzeniami z życia. Każdy ma swoje bezpieczne miejsce, do którego wraca i w którym znajduje chwile wytchnienia po przeróżnych zdarzeniach dnia codziennego.
Mimo oddechu i schronienia, które nam daje, życie płynie dalej, a wszystko zaczyna się od początku. My natomiast musimy stawiać czoła nowym nadchodzącym wyzwaniom.
Natalia Drozd „Body’s archive”
Choreografia, taniec: Natalia Drozd
Czas: 7 min
Body’s archive jest Natalii opowieścią o tańcu, o tańczeniu, w narracji tańczącego tańca, jest o tym czego tu i teraz doświadczamy.
Agnieszka Sikorska „Nie miejsce lecz stan”
Choreografia i wykonanie: Agnieszka Sikorska
Gubię się i odnajduję na nowo. Znowu jestem w tym samym miejscu. Zataczam koło. Wracam do punktu wyjścia. Jak wyjść z tej powtarzalnej pętli?
W solo „Nie miejsce lecz stan” choreografia staje się procesem tworzenia nowych dróg w wewnętrznej konstrukcji. Przybliża do osiągnięcia poczucia bezpieczeństwa. Jest nieustanną próbą odbudowywania zatartych, czy też nigdy nie wytworzonych połączeń. Ponawiana, za każdym razem, odkrywa nowe spojrzenie na otaczającą rzeczywistość, zawarte w niej możliwości i potencjały.
Anastazja Yembulaeva „Przestrzeń, czas, świadomość, miłość i zainteresowanie”
Choreografia, wykonanie, kostiumy, światło, scenografia: Yembulaeva Anastazja
Muzyka: Immensita – Andrea Laszlo De Simone, Day One – Hans Zimmer, Pora Sotunda – The Mystery, Of The Bulgarian Voice, Lisa Gerrard, Tom’s Diner – Suzanne Vega
Czas: 16 min
„Początek tej przestrzeni, w której istnieje czas i tymczasowa świadomość, kryje w sobie miłość, a z zainteresowania szukamy. O czym więc tak naprawdę mowa?”
Dla artystki te 5 aspektów stanowi podstawę życia. Idea pracy opiera się na pięciu wierszach napisanych przeze mnie 6 lat temu, które teraz przejawiają się w ruchu. Anastazja Yembulaeva pracuje w improwizacji „tu i teraz”, co pozwala na ukazanie tej unikalnej atmosfery stworzonej między nią a widzem.