„Sobremesą istotnie delektuje się jak deserem lub portugalskim winem i krew zaczyna tętnić w rytmie fado. Smutek i melancholia mieszają się z lekkim pulsem wynikającym bezwiednie z piękna Lizbony” – napisała bezimienna posiadaczka tej płyty dzieląc się swą reakcją na profilu kiedyś największej w kraju księgarni z płytami. I rzeczywiście, Sobremesa to deser po wspaniałym posiłku, ale to także obrus i stół, i gorące, przyjazne rozmowy po tej uczcie, jej podsumowanie i wymiana myśli z przyjaciółmi o wszystkim ważnym, i nie tylko. Sobremesa to bodajże najczęściej powracająca w kuluarowych rozmowach na Siesta Festiwalu muzyka, która dla wielu była początkiem, a dla wielu innych zbiorem ścieżek ku miłości do luzofonii.

Sobremesa to zbiór ukochanych piosenek Anny Marii Jopek ze świata kultury portugalskiej, z „Luzofonii” i bez dwóch zdań jedna z piękniejszych i najważniejszych płyt w jej dorobku. To spotkanie z wielkimi postaciami muzyki luzofońskiej. Z Portugalii, Brazylii, Cabo Verde, Angoli… To lekkość, wdzięk, czar muzyki zmysłowej, plażowej, chwilami nostalgicznej, zawsze pełnej światła. Wraca Yami, wraca lizboński zespół, wraca Anna Maria Jopek. Każde w innym miejscu swego życia, każde z większym bagażem doświadczeń, przemyśleń, nagród i zaszczytów, co tym bardziej wzmaga ciekawość.

Anna Maria Jopek – głos

Yami – gitara basowa

Victor Zamora – fortepian

Tiago Oliveira – gitara

Vicky Marques – perkusja

Tylko tak mogło być – https://www.youtube.com/watch?v=ntJUOsnANZ8

Lizbona, Rio i Hawana – https://www.youtube.com/watch?v=v3XkFxYvuzw