Miłość to miłość – bez względu na czasy i okoliczności.

Szóste przykazanie „Nie cudzołóż” to obecnie materia dużo potężniejsza niż tylko relacja pomiędzy partnerami. Babrzemy się w nielojalności, nadwątlaniu zaufania, grze pozorów, potrzebie kontroli. Inscenizacja „Krótki spektakl o miłości” nawiązuje do szóstej części „Dekalogu” Kieślowskiego/Piesiewicza, noszącej tytuł „Krótki film o miłości”, z Grażyną Szapołowską i Olafem Lubaszenką w rolach głównych. Nasze krótkie przedstawienie jest próbą zintensyfikowania zawartych w filmie treści.

Jeśli bohater Kieślowskiego przy użyciu lunety potrafił odrzeć sąsiadkę z prywatności i ingerować w jej życie osobiste, to jaki oręż trzyma w ręku Blanka – bohaterka spektaklu, która ma do dyspozycji specjalistyczną elektronikę i oprogramowanie szpiegujące?

Czworo bohaterów „Krótkiego spektaklu o miłości” ma ogromny problem z nazywaniem, wyrażaniem i identyfikacją swoich emocji. Dużo pewniej czują się ukryci za monitorami komputerów i ekranami smartfonów. Wszechpotężna i wszechogarniająca możliwość podglądania daje im złudzenie wiedzy o innych. W przedstawieniu „Krótki spektakl o miłości” próbujemy odnaleźć prostotę i czystość, tak trudne do wychwycenia w plątaninie kabli, sprzętów i gadżetów, które mają zastąpić obecność drugiego człowieka.

Spektakl tłumaczony na Polski Język Migowy.

Dekalog Teatralny

Dekalog – dziesięć przykazań, dziesięć zasad. Pojęcie nie tylko religijne, lecz stosowane również w codziennej komunikacji. To także filmowy „Dekalog” Kieślowskiego i Piesiewicza, który 30 lat temu stał się nowym punktem odniesienia, zaczynem otwartej rozmowy o wartościach w laickim świecie.
Dziś chcemy zainicjować kolejny dyskurs – posługując się językiem teatru.

Tematy z kamiennych tablic i współczesne odczytanie tego, co zawsze było dla ludzkości za trudne. Na takim założeniu ma oprzeć się „Dekalog Teatralny” – cykl spektakli inspirowanych w tym samym stopniu biblijnymi przykazaniami, co filmowym kontekstem. Czy pozostaną ze sobą w sporze, czy ułożą się w harmonijny obraz? – trudno to przewidzieć, ale warto się przyglądać.

koncepcja i reżyseria: Alina Moś;
obsada: Jolanta Olszewska, Joanna Wawrzyńska, Mateusz Michnikowski, Błażej Wójcik;
tekst: Artur Pałyga;
scenografia, kostiumy i światło: Natalia Kołodziej;
muzyka: Dominik Strycharski
ruch sceniczny: Bartosz Bandura;
kurator cyklu: Łukasz Witt-Michałowski;
zespół produkcyjny: Magdalena Andrasz, Ksenia Duńska, Joanna Kolstrung, Tymoteusz Wojna;
kreacje graficzne: Piotr Kulawczuk