Ignacy Lisiecki koncertował m.in. w katowickim NOSPR, Filharmonii Narodowej w Warszawie, w berlińskim Konzerthausie, Tokyo Opera City, Tokyo Metropolitan Theater, Tokyo Bunka Kaikan, Tokyo Sumida Triphony Hall. Współpracował z czołowymi orkiestrami japońskimi m.in. z Tokyo Philharmonic Orchestra, Kyushu Symphony Orchestra oraz jako kameralista z legendarnym litewskim wiolonczelistą Davidem Geringasem, Aiko Noda (skrzypaczką Chicago Symphony Orchestra) oraz z kwartetem smyczkowym Konzerthaus Berlin.

Rejestrując Preludia fortepianowe Aleksandra Tansmana wziął udział w projekcie fonograficznym Polskiego Wydawnictwa Muzycznego (PWM) „Sto na sto” (1918-2018), który uwzględniał selekcję stu najciekawszych dzieł muzyki polskiej ostatniego stulecia. W kompilacji tej wykorzystano archiwalne nagrania wybitnych, nieżyjących już polskich artystów, jak również nowe nagrania obecnie działających wykonawców oraz zespołów orkiestrowych z Polski. Również na zaproszenie PWM odbył trasę koncertową po najważniejszych japońskich miastach (Tokio, Osaka, Nagoya, Sapporo, Hiroshima) promując kompozycje polskich kompozytorów. Obok prezentacji utworów wygłosił serię wykładów dot. muzyki polskiej.

Centralne miejsce w działalności pianisty zajmuje wykonywanie muzyki tworzonej przez najwybitniejszych współczesnych kompozytorów, często związanych wydawniczo z PWM. Dokonał światowych prawykonań takich utworów jak m.in. Reflection No.8 Marcela Chyrzyńskiego (Yokohama, Himawari Sato Hall, lipiec 2021), Gliptopalinomia Pawła Hendricha (Tokyo Sumida Triphony Hall, 2018 -utwór dedykowany pianiście), Etoile pour Dawid Hanny Kulenty (Ehime, Tobe 2022) oraz II Sonaty fortepianowej Romana Palestra (Fukuoka Airef Hall). Wraz z Orkiestrą Muzyki Nowej prawykonał Koncert fortepianowy „Phantomaticon” Pawła Hendricha, który został zaprezentowany w katowickim NOSPR- ze.

Lisiecki jako pierwszy prezentował polskiej publiczności najnowsze kompozycje fińskiego kompozytora Esa Pekka Salonena (m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie).

Ważne miejsce w muzycznej aktywności pianisty zajmuje opracowywanie transkrypcji m.in. utworów orkiestrowych i organowych na fortepian. W maju 2011 roku, z okazji setnej rocznicy śmierci Mahlera na recitalu w Osace miała miejsce premiera Parafrazy nt. Adagietto z V Symfonii autorstwa pianisty. W 2012 z kolei Lisiecki zaprezentował Fantazję nt. Preludium Chorałowego Brahmsa, utwór inspirowany tematem preludium pochodzącym z ostatniego opusu niemieckiego kompozytora.

Debiutancka płyta Ignacego Lisieckiego Homage to Brahms (2013) zyskała pozytywny odbiór w mediach. Pisały i mówiły o niej m.in. “Newsweek”, “Polskie Radio”, „Wprost”, „Przekrój”, „Onet”, szwajcarskie publiczne “Radio RTS”, niemiecki „Piano Magazine” oraz amerykańskie “Fanfare Magazine”. Z kolei w 2019 roku wytwórnia płytowa Sony Music wydała kolejny album pianisty zatytułowany Swan Songs.

Ignacy Lisiecki grał batutą takich dyrygentów jak m.in. Mirosław Jacek Błaszczyk, Jose Maria Florencio, Norichika Iimori, Derrick Inouye, Theodore Kuchar, Jacek Rogala, Tadeusz Strugała, Piotr Sułkowski, Ken Takaseki, Kazumasa Watanabe. W 2017 wystąpił wspólnie z japońskim skrzypkiem prof. Kazuki Sawa w popularnym japońskim programie dot. muzyki klasycznej telewizji ASAHI „Daimei no nai ongakukai”. Program był oglądany przez 5 milionów odbiorców i był pierwszą tak obszerną prezentacją sylwetki Karola Szymanowskiego w japońskich mediach.

Ignacy Lisiecki jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego im. Chopina w Warszawie. Studiował także w Hochschule für Musik und Theater w Hanowerze oraz dyrygenturę na tokijskim uniwersytecie Tokyo Music of Arts (Geidai).

Pianista został wyróżniony dyplomem polskiego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2010) za wybitne dokonania na rzecz szerzenia polskiej kultury na świecie. Był również stypendystą japońskiego rządu (MEXT), niemieckiego DAAD oraz Fundacji Crescendum Est Polonia Aleksandra Gudzowatego. Ignacy Lisiecki jest dyrektorem artystycznym zespołu Hakushu Hall Ensemble w mieście Yanagawa, którego skład tworzą m.in. koncertmistrzowie najlepszych japońskich i niemieckich orkiestr.