Jedzenie stoi u podstaw życia i ma bezpośredni wpływ na wiele jego aspektów. Pokarm jako nieodzowny warunek przetrwania ukształtował naszą cywilizację, jest fundamentem każdej kultury i religii. Jedzenie musiało więc stać się tematem wartym uwagi artystów i artystek od czasów najdawniejszych do dziś. Ich najciekawsze prace zobaczymy podczas kwietniowego wykładu.

Wśród omawianych obrazów pojawią się m.in. dzieła malarskie i fotograficzne ukazujące różnego typu żywność, sceny przygotowywania dań oraz spożywania posiłków. Obejrzymy również subiektywny wybór martwych natur, tych klasycznych i tych mniej oczywistych jak np. stworzone przez Arcimbolda portrety z płodów natury.

Martwe natury przedstawiające owoce, warzywa, trofea myśliwskie, mięsa, sery i owoce morza to wynalazek mistrzów malarstwa włoskiego i niderlandzkiego w XVII w. Pojawią się różne typy tego gatunku, czyli „luksusowe śniadania” lub „wytworne bankiety”, będące równocześnie przypomnieniem o kruchości życia, przemijalności. Malowano nie tylko jedzenie na zamożne stoły, lecz także skromne pożywienie codzienne jak w intymnych i powściągliwych dziełach sewilskiego artysty baroku Zurbarana. W obrazach obficie wyposażonych spiżarni i stołów uginających się pod ciężarem potraw, zwłaszcza tych wyszukanych, pojawia się jeszcze inne znaczenie symboliczne –gościnność.

W malarstwie nowoczesnym martwa natura stała się bardziej pretekstem do poszukiwań formalnych niż alegorią. Mistrzem tego gatunku byli Cezanne, Matisse i Morandi. Współczesnych artystów i artystki niepokoi niedosyt, ale i nadmiar żywności, a podczas wykładu pojawią się prace, w których ich twórcy i twórczynie poddają refleksji zarówno eksponowany w sztuce od wieków estetyczny potencjał zarówno jedzenia, jak i jego aspekty etyczne, psychologiczne, społeczne i światopoglądowe.

Warsztaty Kultury w Lublinie zapraszają do wysłuchania wykładu uzupełnionego pokazem smakowitego malarstwa, które stanie się ucztą dla oczu.