Krótkowzroczność – przyczyny, objawy i metody leczenia
Jakie są czynniki ryzyka rozwoju miopii?
Krótkowzroczność wydaje się być zupełnym przeciwieństwem problemu, jakim jest nadwzroczność. Nie można jednak mówić jednoznacznie o przyczynach jej powstania, ale raczej o czynnikach ryzyka rozwoju. Będą to przede wszystkim predyspozycje genetyczne, długotrwałe wpatrywanie się w obiekty położone blisko, jak również czytanie w nieodpowiednio oświetlonym pomieszczeniu. Na niektóre czynniki ryzyka rozwoju tej przypadłości ma się wpływ, dlatego warto pomyśleć o modyfikacji stylu życia, aby uniknąć kłopotów w przyszłości.
Jakie symptomy mogą nasuwać podejrzenie miopii?
O tym, że może występować krótkowzroczność mogą świadczyć następujące objawy: nieostre widzenie przedmiotów znajdujących się w oddali, wrażenie że obiekty znajdujące się daleko są rozmazane, a także zmęczenie oczu. Krótkowidz bardzo często bowiem mruży je, aby móc wyraźniej dostrzec jakieś zjawisko czy przedmiot, często nie zdając sobie z tego sprawy. Jeżeli wada wzroku jest długo nierozpoznawana, mogą pojawić się dokuczliwe bóle oczu, jak również głowy. Niekorygowana krótkowzroczność jest szczególnie niebezpieczna u kierowców, ponieważ może zaburzać ich zdolność do szybkiego reagowania na zagrożenia.
Jak zdiagnozować ten problem?
Osoby, które podejrzewają u siebie krótkowzroczność powinny jak najszybciej udać się na wizytę do lekarza okulisty. Dobra wiadomość jest taka, że diagnozowanie tego problemu nie należy do szczególnie skomplikowanych. Lekarz najpierw zbierze wywiad od pacjenta, a później przystąpi do bardziej szczegółowych badań. Na szczęście są one bezbolesne oraz bezinwazyjne. Jeżeli rozpoznanie potwierdzi się, okulista zaleci odpowiednie postępowanie, które będzie miało na celu poprawę jakości funkcjonowania pacjenta, które w zaawansowanej krótkowzroczności jest mocno utrudnione.
Jakie są metody korygowania miopii?
Krótkowzroczność może mieć różny stopień zaawansowania, a koryguje się ją poprzez indywidualny dobór szkieł. Możliwe jest noszenie okularów, ale również i szkieł kontaktowych. Wszystko zależy zatem od preferencji konkretnej osoby. Niektórzy mogą zamiennie stosować obydwie z wymienionych form korekcji. Najważniejsze jest to, aby zarówno okulary, jak i soczewki zostały dobrane z jak największą starannością. Niekiedy konieczna staje się korekcja nie tylko samej krótkowzroczności, ale i współwystępującego wraz z nią astygmatyzmu. Jeżeli chce się pozbyć krótkowzroczności raz na zawsze, można zaś poddać się laserowej korekcji wzroku. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę z faktu, że zabieg ten nie zawsze i nie u każdego będzie można wykonać. Kluczowe jest zatem ustalenie bądź wykluczenie ewentualnych wskazań. Warto mieć też na względzie to, że laserowy zabieg korekcji krótkowzroczności należy do dość kosztownych.