Rok 1939. Szurka i jej rodzina wiodą spokojne życie. Do września, który wszystko zmienia.

Rodzina trafia do getta, gdzie czeka ich tylko śmierć. Zaczynają się wywózki. Dokąd uciec? Okazuje się, że przerażający niegdyś las stał się domem dla ukrywających się Żydów. Dla Szurki i całej jej rodziny także.

Odgłos zbliżających się żołnierzy i niosące się echo ich kroków na kostce brukowej zmroziły krew w żyłach całej rodziny. Ktoś krzyknął coś do kogoś w oddali i uzyskał odpowiedź. Dochodzących dźwięków nie można było pomylić z niczym innym.

– Żydzi! – wrzasnęli żołnierzy. – Żydzi tu są.

Stukot kroków był coraz donośniejszy.

Członkowie rodziny spojrzeli po sobie w głuchej ciszy, nikt nie śmiał się odezwać, by nie zdradzić swojego przerażenia. Ściśnięci obok siebie niczym jedność modlili się w duchu o ratunek, o kogoś, kto ocali ich od tego, co zaraz może się wydarzyć.